تأثیر غلظتهای مختلف سرب بر جوانهزنی بذر جنسهای چمن و ارزیابی پتانسیل جذب آن به منظور گیاهپالایی

اخیراً استفاده از گیاهان تجمعکننده فلزات سنگین برای پالایش مناطق آلوده بسیار مورد توجه قرار گرفته است. سرب یکی از مهمترین آلاینده هایی است که تجمع غلظتهای نسبتاً بالایی از این فلز در برخی مناطق گزارش شده است. در این تحقیق توانایی تحمل بذر جنس های چمن در مرحله جوانهزنی به غلظتهای مختلف سرب و در مرحله استقرار گیاه بررسی گردید. در بخش اول این تحقیق نیترات سرب در غلظتهای 0، 200، ،400 800 و 1000 میلیگرم در لیتر در مرحله جوانهزنی به کار برده شد. بخش دوم با اضافه نمودن غلظتهای 0، 200، 400 و 800 میلیگرم در لیتر نیترات سرب به خاک در مرحله استقرار اجرا گردید. صفاتی که در این آزمایشها اندازهگیری شدند، شامل درصد جوانهزنی، روند جوانهزنی در طی زمان، طول ریشهچه، طول ساقهچه، طول اندام هوایی و ریشه، وزن تر اندام هوایی و ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، عرض برگ، میزان کلروفیل برگ و میزان تجمع سرب در اندام هوایی و ریشه بود. طبق نتایج با افزایش غلظت سرب، درصد جوانهزنی و طول ساقهچه نسبت به شاهد افزایش یافت ولی بر رشد ریشهچه اثر بازدارندگی داشت. فاکتورهای رشدی چمن در مرحله استقرار تحت تأثیر غلظتهای سرب قرار نگرفت. میزان تجمع سرب در ریشهها نسبت به اندامهای هوایی بیشتر بود. با افزایش میزان سرب در خاک میزان تجمع سرب در اندامهای چمن افزایش یافت. به طور کلی در بین سه جنس مختلف چمن، رایگرس با 5/473 میلیگرم در کیلوگرم و کنتاکی بلوگرس با 5/1121 میلیگرم در کیلوگرم به ترتیب کمترین و بیشترین تجمع سرب را در اندام هوایی داشتند. در حالی که برموداگرس 9/877 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک و رایگرس با 2/2743 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک به ترتیب کمترین و بیشترین تجمع سرب را در ریشه نشان دادند. ارزیابی تحمل و توانایی پالایندگی نشان داد رایگرس میتواند به عنوان یک گیاه پوششی و سوپرجاذب در مکانهای آلوده به سرب استفاده شود.